Zapraszamy do zwiedzania Madery indywidualnie lub grupowo.
Las wrzosowy na Maderze jest strefą przejściową między lasem laurowym, a wysokimi górami, bowiem nad lasami laurowymi panują na dużych wysokościach surowe warunki klimatyczne. Dominują tu wrzosy drzewiaste i wrzosy miotlaste, osiągające wysokość do czterech metrów lub w niektórych miejscach pozostają w formie krzaczastej. Równie często można spotkać borówkę maderską, która osiąga wysokość do sześciu metrów.
Flora wysokich gór charakteryzuje się rzadkimi, kamienistymi i bardzo cienkimi glebami. Oprócz borówki maderskiej i wrzosu drzewiastego odnaleźć można jarzębinę maderską, sosnę i cedr kanaryjski występujący w osłoniętych obszarach. Na wzgórzach rosną też niektóre rośliny endemiczne, jak wrotycz maderski, wyglądający jak róża, ale nie posiada kolców i najbardziej znana roślina Madery - wrzosiec maderski, który przystosował się do warunków górskich. Na płaskowyżu Paul da Serra wylesienie doprowadziło do tego, że występuje tam wyłącznie trawa i paprocie.
Dziedzictwo naturalne na Maderze jest cenionym i chronionym skarbem tego archipelagu. Niezależnie od tego, czy nad, czy pod linią wody, życie tutaj z roku na rok się mnoży i zmienia swe kształty. Tutejsza flora i fauna dodaje wyspie kolorów, dźwięków i tworzy niewyobrażalne krajobrazy. Madera w swojej wyjątkowości klasyfikowana jest jako obszar chroniony, czy to na lądzie, czy to w oceanie znajduje się tu wiele rezerwatów przyrody, mających na celu ochronę różnorodności biologicznej, jakości środowiska i zróżnicowanego rozwoju archipelagu, bo tam gdzie wygrywa natura, wygrywamy My wszyscy.
Strefa flory wybrzeżnej to roślinność przybrzeżna zamieszkująca obszar do 300 m.n.p.m., jak dracena draco, wiele gatunków wilczomlecza, porastających nawet do 2 metrów wysokości. W regionach skalnych można znaleźć rzadkie rośliny rozchodnika dyskowego, występującego tylko tutaj lub rozchodnika lepkiego rosnącego w tutejszych krzewach. Wśród rodzimych roślin rozpowszechniona jest stokrotka, nieśmiertelniki, osty i chryzantemy. Aby zapobiec erozji będącą konsekwencją wylesienia lasów, sadzono tarasowe pola, aby móc uprawiać banany, owoce cytrusowe lub winorośla oraz drzewo gumowe niebieskie, które zostało sprowadzone z Australii. Niestety owe drzewo gumowe niebieskie stało się zmorą wyspy, szczególnie na jej południu. Rośnie szybko, zakotwicza się mocno w ziemi i wyciąga z niej wodę przez system korzeniowy, przez co nie daje innym roślinom szans na przetrwanie.
Strefa przejściowa do lasu laurowego występuje od wysokości 300 m do 800 m.n.p.m. i nadal ma pozostałości pierwotnych lasów Madery. Ich głównymi przedstawicielami są takie drzewa jak mirt woskowy, laurowiśnia kanaryjska i wierzba kanaryjska. Ze względu na nieustającą mgłę na tej wysokość, lasy te są bardzo wilgotne. W lesie Laurisilva znajduje się głównie laur azorski lub kanaryjski, ostrokrzew kanaryjski, wrzosiec drzewiasty, bez maderski i mahoń maderski, a w podszyciu lasu laurowego rosną głównie paprocie i mchy.
Madera nie bez powodu nazywana jest „Wyspą Kwiatów” czy „Pływającym Ogrodem Atlantyku” ze względu na swą różnorodność i wyjątkowość flory. Jednakże trzeba mieć na uwadze, że prawie żaden kwiat pierwotnie nie pochodził stąd. Wiele z tych wspaniałych kwiatów, jakie można spotkać na wyspie zostało wprowadzonych później i stało się rodzimymi. Zaledwie tylko 16% roślin jest endemicznych i nie rośnie nigdzie indziej na świecie. Zmiana wyspy z bujnego lasu na wyspę kwiatów miała miejsce w XVIII wieku, bowiem Madera służyła kupcom i arystokratom z Anglii, jako przystanek w drodze do swych domów. Wiele parków na wyspie zostało stworzonych, aby rośliny zwożone przez obcokrajowców mogły się przystosować i rozwijać na wyspie. Przywozili oni ze sobą atrakcyjne rośliny tropikalne, subtropikalne i egzotyczne, aby ozdobić oranżerie, ogrody i parki. Z RPA przybył „rajski ptak”, protea, aloes, agapant, lilia pochodniowa i kalia. Z Chin przywieziono hibiskus, jaśmin i ognik, z Brazylii zaś sprowadzono jacarandę i drzewo koralowe. Drzewa ogniste i akacja przybyły z Australii, a rośliny agawy, dalie, cynie i poinsecje z samego Meksyku. Te i wiele innych gatunków roślinności Madery można zwiedzać w Ogrodzie Botanicznym w Funchal. Znajduje się tam kolekcja ponad 2500 gatunków roślin rodzimych, jak i egzotycznych. Parki można zwiedzać o dowolnej porze przez cały rok. Przykładem takiego parku są Ogrody Palheiro, który obejmuje około 760 gatunków ogromnej kolekcji egzotycznych roślin i drzew.
Wyspa Madera słynie ze swego niezwykłego dziedzictwa biologicznego, które przejawia się w ogromnej różnorodności flory i fauny, na każdym kroku. Ze względu na specyficzne warunki, jakie panują na wyspie, czyli subtropikalny klimat, położenie geograficzne, region ten jest uważany za centrum różnorodności biologicznej, od wybrzeża morskiego po najwyższe góry. Flora Madery skupia zaś unikatowe w skali świata zbiorowiska roślinne, gdzie wiodącą rolę odgrywa wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO rodzimy las Laurissilva, w którym znajdują się duże drzewa, zwane til (Ocotea foetens) lub wawrzyn (Laurus novocanariensis), ale także mnóstwo paproci, mchów, porostów i innych małych roślin. W masywach górskich roślinność charakteryzuje się obecnością takich roślin jak fiołek maderski (Viola paradoxa) lub wrzos maderski (Erica madeirenses), które przyczyniają się do wychwytywania wody poprzez ukryte opady deszczu.
Krajowy Rejestr Turystyczny - licencja RNAVT n° 11932
+351 91 325 4957
Skontaktuj się z nami
Website created in white label responsive website builder WebWave.